این روزها که شرکت های کمتری می توانند وام های بلند مدت بگیرند، بسیاری از شرکت های نوپا به امید قرض گرفتن پول هستند. برخی دیگر هم ، نتوانستد قسط ها را بپردازند و اجبارا تعطیل شدند. الکس ورَتسکیدِس(Alex Vratskides) مدیر اجرایی پِرسادو(Persado ) می تواند بودجه سرمایه گذاری خطر پذیر را بیشتر کند، اما برای انجام این کار مطمئن نیست. شروع به کار شعبه نیویورک ، سرمایه مورد نیاز امسال را دو برابر کرده است و در سال 2017 بیشتر هم می شود. در ماه آوریل میزان پشتیبانی مالی شرکت های بِین کپیتال و گلد من (Bain Capital and Goldman) به حدود 200 میلیون دلار رسیده که در نظر بسیاری از سرمایه گذاران خطر پذیر می تواند منبع تایید اعتبار آنها باشد. اما ورتسکیدس فکر می کند راه بهتری که برای به اتمام رساندن کار وجود دارد، وام گرفتن است. ورتسکیدس تلاش می کند تا در نیمه دوم سا ل 2017 یک وام حدود 30 میلیون دلاری دریافت کند و می گوید: " نسبت سود کم است و شما ضعیف نمی شوید. اینکار نیازی به فکر کردن ندارد. برای پیشرفت، اولویت بالقوه ما همین است." در ادامه با یوکن همراه باشید.
سال گذشته سرمایه گذاران خطر پذیر رکورد 79 میلیارد دلاری در کمک به شرکتهای نوپایی داشته اند که اغلب آنها آینده معلومی نداشتند. در سال 2016 وقتی شرکت های نوپای کمتری بودجه گرفتند، میزان تمایل به سرمایه گذاری هم کاهش یافت ، و آنهایی که برای شروع به کار اقدام کردند با مو شکافی و عقود سختگیرانه تری روبه رو شدند. با وجود اینکه بازار در چند ماه گذشته بهبود پیدا کرده، طبق امتیازدهی شرکت های نوپای ایالات متحده بلومبرگ-که یک شاخص پیگیری سرمایه گذاری و خروج شرکت های خصوصی است-شرایط نسبت به حد بالای میانگین سال گذشته ، 10 درصد پایین تر ارزیابی شد. به هر حال سرمایه گذاری های انجام شده در سال 2016، برای همه شرکت های نوپای مهم، نشان می دهند که سرمایه گذاران نسبت به سال گذشته وسواس بیشتری به خرج داده اند. بنابراین، برخلاف ماجراهای هشداردهنده وبلاگ فنی GigaOm و سازنده کنسول بازی ouya،که بعد از عدم توانایی در بازپرداخت وام ها از کار متوقف شدند ، شرکت های نوپای ایالات متحده در صف وام هایی قرارگرفتند که به آنها امکان می داد بدون واگذاری سهام سودآور ،پول قرض کنند. هیچ کس اطلاعات سراسری وام های ریسک پذیر را منتشر نکرد ، اما نیم دوجین وام دهنده ، ارقامی را اعلام کردند که نشان می داد در سال 2016 فعالیت هایی صورت گرفته است. در سال گذشته حجم وام بانک های سیلیکون ولی برای بازگشت سرمایه شرکتهای نوپا کاهش 19 درصدی داشته و به 1.1 میلیارد دلار در فصلی که به سی ام سپتامبر ختم می شد رسید. Wellington Financial بیش از ده نوع وام جدید برای بازگشت سرمایه شرکت های نوپا در سال 2016 ایجاد کرد که دوبرابر میزان سال گذشته بود. در Hercules Capital ، حجم سالانه بالا رفته و میانگین معاملات سال به سال 16 درصد افزایش داشته و به 15.6 میلیارد دلار رسیده است. حجم TriplePoint 25 درصد افزایش داشته است. مدیرعامل Western Technology Investment ، موریس وردِگر افزایش حجم را بسیار انبوه ارزیابی و اعلام کرد که فضای وام دادن بسیار رقابتی شده است.
وام گرفتن به شرکت های نوپا امکان داد که مذاکرات ارزیابی را به تعویق بیاندازند. شرکت های نوپا از فروش سهام با قیمت پایین تر می ترسند، این امر در صنعت با دور کاهشی شناخته می شود. هایم زالتزمن، از شرکای شرکت حقوقی Latham & Watskin LLP که امسال تا کنون با بیش از صد عدد از این وام ها سرو کار داشته است می گوید: افراد نمی خواهند دچار دور کاهشی یا دور ثابت بشوند. وام گرفتن به شما کمک می کند تا از این دایره خارج شوید.
زالتزمن فعالیت های امسال را با رونق گرفتن اعطای وام در سال 2008 مقایسه می کند، در آن زمان جریان سرمایه گذاری به باریکه ای از آب تبدیل شده بود. بانک سیلیکون ولی ، پدرخوانده وام دهنده به فناوری، فکر می کند که حجم و ارزش وام می توانست بیش از این هم باشد. مارک کادیو، رئیس بخش اعتباری بانک ، کسی که شاهد پیشنهاد مبلغ دوبرابری رقبا به شرکت های نوپا با میزان سود کمتری نسبت به آنچه بانک او می توانست تامین کند بود،می گوید: چیزی که ما را پابرجا نگه داشت ، دیسیپلین بود، برای کارهایی که ما علاقه به انجامشان داریم محدودیت هایی وجود دارد.
وام گرفتن می تواند ریسک داشته باشد. برخلاف سرمایه گذاران خطر پذیر، که معمولا یک سرمایه گذاری آنها رشد می کند و پاداششان را می دهد، وام دهنده های بانکی، در صورتی که شرکت نوپا موفق شود هم هیچ ترقی ای نمی کنند. آنها به بازپرداخت های مقطعی همه شرکت ها نیاز دارند، سودهای طراحی شده ای که به وام دهنده احتمال پیش بینی بیشتر و ریسک کمتری در سرمایه گذاری نسبت به سرمایه گذاری خطر پذیر می دهد. وقتی شرکت های نوپا نتوانند بازپرداخت داشته باشند، همانطور که برای GigaOm و Ouya پیش آمد، و شرکت بازی Mind Candy هم آن را تجربه کرد، وام دهنده ها دیگر بخشنده نمی شوند.
مایک دریسکول موسس و هیات مدیره متامارکت هاست. یک شرکت نوپای فناوری تبلیغات که درسال2010 تاسیس شد و به 40 میلیون دلار رسید می گوید: وقتی کارها بد پیش برود،آنها هم خیلی بد می شوند، معمولا معلوم نیست نتیجه کار چه خواهد شد.سیلیکون ولی خیلی بی سروصدا مرده خود را دفن می کند.
برخلاف ریسک موجود، دریسکول تصمیم گرفته امسال یک وام بگیرد. او می گوید که دیگر سود سرمایه گذاری خطر پذیر مهم نیست چون یک افت دیگر می تواند سهام او را خیلی پایین بیاورد. دریسکول می گوید کارهای اداری را انجام داده. از 5 وام دهنده اطلاعات دریافت کرده وبا Khosla Venturesو سرمایه گذاران دیگرش مشورت کرده است. پیشنهاد ها میزان سودی از 9 تا 15 درصد برای دوره دو تا 5 سال دارند، و شرایطی که از وام دهنده ها حمایت می کند متفاوت هستند. عقود مالی، به ویژه آنها که به وام دهنده اجازه می دهند شرکت های نوپا را کنترل کنند ، گاهی اوقات خیلی سخت گیرانه هستند. یک وام دهنده شرطی داشت که متامارکت ها را متعهد می کند در صورتی که نتوانند به 80 درصد طرح سوددهی برسند، باید وام رو زود تسویه کنند. دریسکول از آن صرف نظر کرد، و به جای آن در ماه اکتبر،یک وام 14.25 میلیون دلاری از نوع دیگری را از Wellington Financial and City National Banگرفت که سود 11 درصدی داشت. از پول برای سرمایه گذاری در ساختارهای متامارکتی استفاده کرد، که هزینه اجرایی کمتری دارند.
گرچه امسال فعالیت های اعطای وام ارتقا پیدا کرده اما در عمل در روندکار تغییری به وجودنیامده است. درصورتی که ،سرمایه گذاری خطرپذیر برای شرکت های نوپا دستورالعمل های مدونی در زمان سرمایه گذاری دارند که به آنها کمک می کند هزینه های اجرایی را پذیرا باشند و میانه راه پول کم نمی آورند .
بر روی سایت Western Technology Investments اسامی صدها شرکت به عنوان وام گیرنده یا شرکت هایی که تسویه حساب کرده اند،نوشته شده که شامل شرکت نوپای بیمه Oscar Health هم می شود. Jet.com که در ماه آگوست توسط فروشگاه های وال مارت تاسیس شد، و اطلاعات مربوط به شرکت Palantir Technologies. مشتری دیگر آنها سایت خرید و فروش اتومبیل Beepi است که کسب و کار خود خارج از کالیفرنیا را تعطیل کرد، 180 دفتر را تعطیل کرد و این ماه با یک شرکت نوپای دیگر ادغام می شود.
مت مرفی Matt Murphy یکی از شرکای Menlo Ventures، می گوید بیشتر شرکت هایی که با آنها کار کرده تا حدی مقروض بوده اند و تا وقتی که ساختار مناسبی به وجود بیاید، این می تواند راه خوبی برای کم کردن مشکلات و ورود به دوره تامین وجه بعدی باشد.
Zaltzman انتظاردارد شرکت Latham Watkinsدر سال آینده هم سرعت داشته باشد، و همچنان شرکت های بزرگ بیشتری به جای سرمایه گذاری خطر پذیر یا عمومی شدن، متقاضی او باشند .
او با اشاره به اینکه برخی از شرکت های نوپا با اعتبار بیش از یک میلیارد دلار در این دسته قرار می گیرند می گوید: لازم نیست سالانه بیست تا سی درصد رشد داشته باشید تا بتوانید وام بگیرید. بعضی از این تک شاخ های می لنگند، اما هنوز کاملا هم ورشکست نشده اند.
منبع: Bloomberg
