تقریبا تمامی مردم می دانند که کمبود خواب روی سلامتی ما تاثیر می گذارد. محرومیت مزمن از خواب می تواند توانایی دفاعی بدن شما را کاهش دهد، آسیب پذیری در برابر بیماری ها را افزایش می دهد، اختلالات در حالت های رفتاری و افزایش وزن را نیز به همراه دارد. علاوه بر این می دانیم که کمبود خواب می تواند روی بهره وری افراد نیز تاثیرگذار باشد، باعث می شود که دقت کمتری داشته باشیم، اشتباهات بیشتری را مرتکب شویم، اطلاعات را به کندی پردازش کنیم، سرنخ های اجتماعی و احساسی را درک نکنیم و یا اینکه برداشت اشتباهی از آنها داشته باشیم و در نهایت اینکه، پروسه‌ی تصمیم گیری را نیز مختل می‌کند. با یوکن همراه باشید:
با این‌حال و با تمام تحقیقاتی که در زمینه ی آسیب های کمبود خواب انجام شده، بخش عمده ای از افراد، کمتر از میزان توصیه شده می خوابند. تحقیقات جدیدی که توسط پروفسور اورفی ام باکستون، مدرس رشته ی سلامت رفتاری در دانشگاه پنسیلوانیا انجام شده، نشان می دهد که کار کردن در بازه ی زمانی 9 تا 5، در واقع مقصر اصلی است.
باکستون و همکارن او می خواستند بدانند که اگر کنترل زمان کاری کارمندان در اختیار خودشان باشد، آیا کیفیت و کمیت خواب آنها، بهتر خواهد شد یا خیر. باکستون روی 474 کارمند تحقیق کردند که نیمی از آنها کنترل ساعت های کاری خود را در اختیار داشتند و خودشان تصمیم می گرفتند که در چه ساعت هایی و در چه محلی (خانه، دفتر اصلی و یا هر جای دیگر) کار کنند. لازم به ذکر است که مجموع ساعت های کاری این گروه، همانند گروهی است که کنترل زمان و مکان کار را در اختیار نداشتند.
کسانی که برنامه ی کاری انعطاف پذیری داشتند، نه تنها احساس می کردند که کنترل بیشتری روی زمان دارند، بلکه هر شب و به صورت میانگین، 8 دقیقه بیشتر می خوابیدند. (نزدیک به یک ساعت در طول هفته)
کمبود خواب در بهره‌وری و توانایی‌های رهبری، اختلال ایجاد می‌کند
به گفته ی باکستون، کمبود خواب باعث می شود که تمرکز روی کار سخت تر شود و می تواند در حافظه، دقت و توانایی های رهبری ما اختلال ایجاد کند.
باکستون در این باره توضیح می دهد: "هوشیاریمان کمتر می شود، بیشتر اشتباه می کنیم و خروجی شناختی ما آهسته تر می شود."
کمبود خواب همچنین می تواند به ریسک پذیری بیشتر و اختلال در پروسه ی تصمیم گیری منجر شود، به گونه ای که برای مثال، به خاطر نتایج مثبت بالقوه، بیشتر از حد خوشحال می شویم و برای نتایج منفی بالقوه، ارزش قائل نمی شویم. این کار علاوه بر این می تواند مهارت های اجتماعی، تاثیر منفی بر رهبری و توانایی های تیمی را دچار اختلال کند.
باکستون در این باره می گوید: "کسانی که از خواب محرومند، به سختی می توانند بیان های غیر کلامی صحیح را از صورت دیگران تشخیص دهند."
این مساله باعث می شود تصور کنید که دیگران نگاه منفی به شما دارند. در کارهای گروهی که ارتباط های غیر کلامی نقش اساسی دارند، این سوء تعبیر می توانند فشار غیر ضروری را در گروه ایجاد کند و در نهایت به نتایج منفی و غیر قابل قبول منجر شود.
به گفته ی باکستون، نتایج تحقیقات به نیاز برای تغییر فرهنگ در سازمان ها اشاره می کند؛ تغییر فرهنگی که به سمت آماده کردن شرایط برای انعطاف پذیری بیشتر و تغییر در ذهنیت نادرست حرکت می کند. باکستون می گوید: "قبلا اینطور بود که اگر می خوابیدید، شما را به عنوان فردی ضعیف و بدون بلند پروازی و جاه طلبی می شناختند. تنها کسانی که خودشان را از خواب محروم می کردند یا در معرض کمبود خواب شدید قرار می گرفتند و به صورت خستگی ناپذیر تلاش می کردند، مورد تبریک و تحسین قرار می گرفتند."
تا به حال چند نفر را دیده اید که به خاطر تلاش های خستگی ناپذیرشان، تشویق شده باشند؟ به اعتقاد باکستون، ما به این افراد نیازی نداریم؛ ما کسانی را می خواهیم که اشتباه نکنند.
منبع: Entrepreneur
